23 Augustus 2021,
Voor veel mensen is hun trouwdatum een bijzondere datum. Voor Suzanna en Marcel is hun trouwdatum extra bijzonder, op 23 Augustus zou Suzanna haar stiefvader jarig zijn geweest, helaas mocht hij deze dag niet meer onder ons zijn. Ze hadden deze datum met zorg uitgekozen, omdat haar stiefvader er op deze manier toch nog een beetje bij zou zijn.
Voor mij blijft deze datum bijzonder, omdat het mijn eerste huwelijk was om te fotograferen.
Suzanna benaderde mij met de vraag of ik een fotograaf wist, hun huwelijk zou niet groots zijn en ze wilde geen dure fotograaf. Hun geld besteedde ze liever aan een huwelijksreis. Maar ze wilde uiteraard wel wat mooie plaatjes van hun grote dag.
Ik stelde voor dat ik ze wel kon helpen, voor mij een mooie oefening om te zien of ik deze tak van fotografie leuk vind, en voor hun een mooie manier om de kosten laag te houden.
Om 12.45 trof ik ze thuis aan en reden we richting het centrum van Gouda. Eerst maakten we wat foto’s in het park nabij het station. Daarna reden we de stad in. We hadden geen van allen nog geluncht, dus bestelden we een patatje bij de Bram Ladage, om vervolgens richting de museumtuin te lopen.
We hadden expres extra tijd uitgetrokken voor de fotoshoot. Het weer werkte fantastisch mee! Hoewel het de hele week wisselvallig en regenachtig was, scheen deze dag heerlijk de zon en bleef het droog. Soms verscheen er een enkel wolkje voor de zon.
De museumtuin was erg rustig, waardoor we dus op ons gemak foto’s konden maken en verschillende dingen konden proberen zonder pottenkijkers.
Suzanna en Marcel ontpopten zich als ware fotomodellen, al denk ik dat ze op sommige momenten eigenlijk vergaten dat ik ook nog aanwezig was.
Onderweg werden ze door iedereen gefeliciteerd en zelfs door een groepje jongens onder luid applaus terwijl we voorbij liepen!
Om 15.00 vertrokken we terug richting hun huis, waar Suzanna’s oom zijn auto had versierd als trouwauto. En om 16.00 waren we aangekomen bij de ceremonie bij Le Patapouf. Dankzij het mooie weer kon de ceremonie buiten worden gehouden, iets waar Suzanna erg op hoopte.
Het was prachtig! Zo knus, intiem en klein. De ambtenaar had hun hele liefdesverhaal samengevat in een mooi gedicht. En stiekem kon je soms toch een beetje de spanning van hun gezicht aflezen, al overheerste de trots en liefde in alles!
De ringen werden gebracht door Suzanna haar nichtje en na wat stoethaspelen met de ringen; oeps, deze ring is toch van jou! Was het tijd voor DE kus.
Lieve Suzanna en Marcel,
Ik heb het jullie al een aantal keren gezegd; ontzettend bedankt voor deze kans! Ik heb genoten van de hele dag, jullie goede zorgen, en hoe ik werd opgenomen in het gezelschap. Maar bovenal heb ik genoten van het vertrouwen dat jullie mij gaven.
En het mooie compliment dat Suzanna mij na het zien van de foto’s gaf:
Suzanna
“Geweldig, we hadden ons geen lievere, leukere fotograaf kunnen wensen. Door jou zitten de herinneringen niet alleen in ons hart maar blijven ze voor altijd tastbaar, onze dank daarvoor!”